Α. Επιστήμονες
Αν και πληθυσμιακά μικρό το χωριό μας εντούτοις
απ’ αυτό κατάγονται αρκετοί επιστήμονες αλλά και μάρτυρες.
Ξεκινώντας από παλιότερα και μέχρι σήμερα έχουμε
τους πιο κάτω επιστήμονες:
- Δημήτριος Κ. Βαστάκης – Ιερομάρτυρας και δάσκαλος. (Στους μάρτυρες παρακάτω υπάρχουν βιογραφικά του στοιχεία)
- Δημήτριος Ι. Πουρνάρας – Δημοσιογράφος, συγγραφέας. (Παρακάτω υπάρχουν βιογραφικά του στοιχεία)
- Ανδρέας Ι. Πουρνάρας – Ακαδημαϊκός
- Ιωάννης Σπ. Βαστάκης – Δάσκαλος
- Κωνσταντίνος Δ. Βαστάκης – Ιερέας, θεολόγος
- Νικόλαος Δ. Πουρνάρας – Γιατρός
- Κωνσταντίνος Ν. Βαστάκης – Θεολόγος
- Δημήτριος Ν.Πουρνάρας – Δικηγόρος
- Όλγα Ν. Πουρνάρα – Μίαρη - Πτυχιούχος Παντείου
- Δημήτριος Κ. Βαστάκης - Δικηγόρος
- Γεώργιος Β. Ντουφεκιάς - Δάσκαλος
- Θεοφάνης Π. Λάμπρης - Θεολόγος
- Ιωάννης Σ. Ντουφεκιάς – Γυμναστής
- Θεοφάνης Σ. Χάσκος - Φιλόλογoς.
Δημήτρης Ι. Πουρνάρας.
Λίγα λόγια για έναν δραστήριο
δημοσιογράφο με αξιόλογο έργο.
Γιώργου
Β. Ντουφεκιά
Στις παρούσες συνθήκες η ενασχόληση με το έργο
ενός δημοσιογράφου, όπως ο Δημήτρης Πουρνάρας, είναι ιδιαίτερα χρήσιμη. Κι αυτό γιατί η
επικαιρότητα του έργου του μπορεί να γίνει πυξίδα για σωστό προσανατολισμό. Ένας επιπλέον λόγος
για να γραφτούν λίγα λόγια για το τεράστιο έργο του είναι οι κοινές προγονικές
μας ρίζες. Η γιαγιά μου ήταν γένους Πουρνάρα (πρώτη εξαδέλφη του) με καταγωγή από τα Δολιανά. Όχι
τυχαία πιστεύω στο μυθιστόρημά του «Διαβολογιατρός»
τα Δολιανά έχουν δεσπόζουσα θέση.
Προς τιμήν του η
ΕΣΗΕΑ (Ένωση Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών), της οποίας διετέλεσε
πρόεδρός της, στη βιβλιοθήκη της έδωσε το όνομά του. Η βιβλιοθήκη ανακαινίστηκε
με σημαντική δωρεά των τέκνων του, Ελένης Καρκαζή – Πουρνάρα και Νίκου
Πουρνάρα.
Στο χρονολόγιο που είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ διαβάζουμε για τον Δημήτρη Ι. Πουρνάρα :
1900. Γεννήθηκε στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας, γιος της Ελένης Γαληνού και του
Πρωτοπρεσβύτερου Παπά, Ιωάννη Ν. Πουρνάρα, Επισκοπικού Επιτρόπου Ευρυτανίας και
Ιερέα στον Άγιο Γεώργιο Λυκαβηττού και στους Αγίους Θεόδωρους Πλατείας
Κλαυθμώνος.
1917. Σπουδές. Φοιτά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου
Αθηνών, παράλληλα εργάζεται ως συντάκτης των εφημερίδων «Ακρόπολις» και «Πατρίδα».
1918.
Η ζωή στο Παρίσι.
Ανταποκριτής των εφημερίδων «Έθνος»
(Σπ. Νικολόπουλου), «Εμπρός» (Δ. Καλαποθάκη) και «Ριζοσπάστης» (Γ. Πετσόπουλου). Παράλληλα φοιτά στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και εργάζεται ως συντάκτης των εφημερίδων
«Ουμανιτέ» και «Ποπουλέρ».
1919. Αναγνώριση.
Διαπιστευμένος
δημοσιογράφος στη Διεθνή Διάσκεψη
Ειρήνης, οι ανταποκρίσεις του αποσπούν την προσοχή και το ενδιαφέρον του
Πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου.
1923
-1940. Έργο.
1923.Επιστρέφει στην Ελλάδα και αναλαμβάνει ως αρχισυντάκτης ή
διευθυντής εφημερίδων.
1924. «Ελεύθερος Λόγος» (Γ.Παπανδρέου)
1925. «Δημοκρατία» (Α. Παπαναστασίου) – Η δικτατορία
Πάγκαλου διακόπτει την έκδοση της εφημερίδας, ενώ ο ίδιος διώκεται, φυλακίζεται
και εξορίζεται.
1930 – 1933. «Ελεύθερος Άνθρωπος» (Κ. Αθανάτου).
1933 -
1935. Ιδρύει με τον αδερφό του
Ανδρέα την εφημερίδα «Ανεξάρτητος» και αναλαμβάνει
διευθυντής της.
1936. Διακόπτεται η έκδοση της εφημερίδας από τη δικτατορία της 4ης
Αυγούστου, ενώ ο ίδιος διώκεται
και φυλακίζεται.
1936. Ιδρύει
μαζί με τον αδερφό του Ανδρέα
την εκδοτική εταιρία «Πάπυρος» με μεταφράσεις
αρχαίων συγγραφέων.
1940. Με την κήρυξη του πολέμου αναλαμβάνει διευθυντής της
εφημερίδας «Κοινωνία».
1941 – 1943. Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
1941. Δεν εργάζεται κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
1943. Εκδίδει κατά διαστήματα την παράνομη αντικατοχική
εφημερίδα «Ελεύθερος»
1946 – 1951 . Επιστροφή.
Αναλαμβάνει διευθυντής σύνταξης στις εφημερίδες «Το Βήμα»,
«Αθηναϊκή» και «Προοδευτική Αλλαγή» (Ν. Πλαστήρας).
1951.Συνεισφορά στο ραδιόφωνο.
Αναλαμβάνει διευθυντής προγράμματος στο Εθνικό Ίδρυμα
Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) με διοικητής του
τον στρατηγό Τσιγάντε (κυβέρνηση
Κέντρου).
1952. Συνεργασία με Υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως.
Ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως με
αρμοδιότητα ραδιοφωνικού σχολιασμού στο Κυπριακό.
1954. Παραίτηση.
Παραιτείται και καταγγέλλει την παρέμβαση των Άγγλων
αποικιοκρατών στο Κυπριακό. 1955. Επανέκδοση εφημερίδας «Ελεύθερος».
Επανεκδίδει την εφημερίδα «Ελεύθερος: ανεξάρτητη δημοκρατική
και μαχητική εφημερίδα» αρχικά καθημερινή και μετά εβδομαδιαία.
1967. Εξορία.
Διακόπτεται η έκδοση της εφημερίδας «Ελεύθερος» από τη
δικτατορία της 21ης Απριλίου, ενώ ο ίδιος φυλακίζεται και εξορίζεται
στη Σύρο.
1986. Τέλος.
Πεθαίνει στην Αθήνα.
του από τον Θεόν και το θέλημα Αυτού. Ανέπτυξε αξιόλογη ποιμαντική δράση. Κατά την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών συνεδύαζε ιεροπρεπή επισημότητα και βαθειά κατάνυξη.
Ήτο βαθύτατα πιστός, αφοσιωμένος και αγνός Ιερέας. Προ της Αγίας Τραπέζης έθραυσε τα σάρκινα δεσμά και ανέβαινε στους αιθέρες με συναισθήματα συγκινήσεως, διότι επρό-
κειτο να ψηλαφήσει τον Άναρχον Θεόν. Έψαλλε εξαϋλωμένος τις θείες ευχές ενώπιον του αοράτως ισταμένου Λυτρωτού και Σωτήρος Χριστού, ο Οποίος δι’ αυτού επεδαψίλευε την ευλογίαν Του στο ευλαβικό «λογικό» ποίμνιόν του.
Ακόμα διακρίθηκε ως Ιεροκήρυξ και Κατηχητής.
 |
Ο γιος του Εθνομάρτυρος π. Κωνσταντίνος προ της σεπτής προτομής του
πατέρα του.
|
τάσταση του στρατευθέντος Τηλεγραφητού. Και γενικά γίνεται ο εμψυχωτής και παρηγορητής των οικογενειών εκείνων, των οποίων οι προστάτες έπεσαν μαχόμενοι στο πεδίον της τιμής...
κατοχική πείνα και δυστυχία με το ποίμνιό του…Και, ακόμα, βοηθεί κατά δύναμη, στην εξάπλωσή της εκ του φοβερού λιμού δυστυχίας...
 |
Στουρνάρα (Δολιανά)
Ευρυτανίας, 19-7-1980.
Μετά τα αποκαλυπτήρια της προτομής
του Παπα-Βαστάκη, διακρίνονται ο υιός του Εθνομάρτυρα πρωτοπρεσβ. Κων/νος Δ.
Βαστάκης, ο Γιάννης Βράχας και μέλη του Συλλόγου «Καλλιακούδα», από τους
συντελεστάς της πρωτοβουλίας για την ανέγερση.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου